Vida de Scipión

28.1 Factum est autem propinquitate castrorum, ut paucis post diebus a Romanis lacessiti in praelium descenderent, in quo quidem aliquamdiu summa contentione dimicatum est. Tandem Hispani a tergo circumuenti, ac in orbem pugnare coacti superantur. 2 Vix tertia pars ex eorum numeropars eorum ex numero U  aufugit, Mandonius atque Indibilis nullum remedium perditis rebus esse cernentes, legatos ad Scipionem miserunt, qui suppliciter pacem peterent, et ueniam deprecarentur. 3 At Scipio etsi quantum in se atque in populum Romanum facinus admisissent, intelligebat, tamen non minus decorum putans hostem claementia et mansuetudine superari, quam armis [123v] regulis ignouit, pecunia tantum, ut militi ad stipendium soluerent, imperata.

28.1 La çercanía del aposentamiento de los reales fizo que, affligidos por los romanos, dende a pocos días descendiessen a pelear, y algún tanto de tiempo duró la pelea entre ellos con soberana contienda. Al cabo, los españoles fueron atajados por las espaldas y costriñidos a lidiar en çircuyto fueron vençidos. 2 Apenas pudo fuyr la tercia partepartes   d'ellos, assí que Mandonio y Indible, mirando que ningund remedio tenían en sus negocios perdidos, embiaron embaxadores a Scipión a le pedir humilmente paz y suplicar que los perdonasse. 3 Scipión, aunque avían cometido tan mala fazaña contra el pueblo romano, mas entendiendo no ser menos honroso vencer al enemigo por clemencia y mansedumbre que por armas, quiso perdonar a los pequeños reyes, solamente mandándoles [185v,b] pagar dinero parapar   el sueldo de los guerreros.