70.1 Sunt autem [127r]
qui uolunt Publium Scipionem priusquam Liternum concederet librum pro
reddenda ratione a L. fratre in senatum allatum suis manibus concerpsissecompressisse E F M N R S U W r s comprexisse P , 2 atque id non fraude aut arrogantia fecisse, sed eadem
fiducia animi, qua aliquando in quaestores est usus, cum clauis ad
aperiendum aerarium contra leges poposcit, ut necessitati reipublicae
subueniret. 3 Quidam etiam dicunt non Aphricanum, sed Asiaticum
fuisse, quem tribuni plaebis in iudicium uocarunt, et Publium Scipionem, qui
in Hetruria per id tempus erat legatuserat legatus per id tempus S , hac re cognita, celeriter in urbem rediisse. 4 Et primo aduentu cum
offendisset Lucium fratrem damnatum et paratos ministros, qui eum uictum in
carcerem ducerent, sic animo exarsisse, ut uiatorem tribunosque plaebis uia
a corpore fatris repulerit.
70.1 Hay algunos que quieren dezir que Scipión, ante que se fuesse a Literno, rompió con sus manos el libro que Lucio, su hermano, traxera en el senado por dar la cuenta, 2 y que no lo fizo por engaño, nin por presumpçión, mas con la mesma fiuza de ánimo de que algunas vezes usava con los questores demandándoles contra las leyes las llaves para abrir la casa del thesoro y socorrer a la neçessidad de la república. 3 Algunos dizen que no fue Scipión Africano, mas el Asiático, al que llamaron a juyzio los tribunos de la plebe y que Publio Scipión, entonçe legado en Toscana, sabido el negoçio, muy prestamente bolvió a la çibdadçigdad . 4 Y quan llegava falló que avían condenado a su hermano Lucio Scipión y los ministrosminstros aparejados para le llevar atado a la cárçel, y que su ánimo se encendió tanto que fizo apartar por fuerça al merino y a los tribunos de la plebe del cuerpo del hermano.