Vida de Hanníbal

13.1 Sequenti die a Cathagine mouens per maritimam horamoram E F G N P R W r s  ad Iberum F G M N P R S W s  ducit. Sunt qui proxima nocte quiescenti Hannibali iuuenem admirabili specie uisum in somnis tradunt, hortantem primo ut se ducem in Italiam sequeretur. 2 Deinde cum magno strepitu serpentem apparuisse rarae magnitudinis, cupientique scire quidnam id portenderet, uisum sibi audire uastitatem Italiae esse. 3 Nec mirandum fuisset, si intentae Hannibalis curae cogitationesque uehementes, quibus ille uigilans bellum Italicum agitabat, quasdam nocturnas peperissent species. Nunc uictoriae nunc caedis et incendii aliarumque belli calamitatum similitudinem prae se ferentes. 4 Fit enim interdum sicut Orator inquit14Cicerón, Somn. VI, 5, 10., ut [112r] cogitationes sermonesque nostri pariant aliquid in somno tale, quale de Homero scribit Ennius, de quo uidelicet saepissime uigilans solebat cogitare et loqui.

13.1 Otro día seguiente, moviendo de Carthagine junto a la costa del mar6la costa del mar: interpretación correcta del término lat. erróneo horam., fue fasta el Hebro. Hay quien diga que en la noche luego çercana apareçió a Hanníbal por visión en sueños un mançebo de maravillosa fermosura que le exhortó primero le seguiesse en la yda para Ytalia como a guía. 2 Y luego después le apareçió una serpiente con grande estruendo y tan grande que se fallarían pocas de tanta grandeza, [168r,a] y, deseando saber qué significasse aquella sierpe, pareçiole oýr que era la destruyción de Ytalia. 3 Ni es de maravillar que correspondiessen los intentos cuydados y pensamientos vehementes a las cosas que él, velando, pensava siempre para la guerra de Ytalia, y que dende proçediessen algunas species que de noche parían los tales pensamientos, que ante sí traýan algunas vezes semejança de victoria, y otras vezes de matança y de incendio y de otras tribulaciones de la guerra. 4 Algunas vezes, segund dize el Orador, se faze que nuestros sermones y pensamientos paren alguna cosa en el sueño tal, como Ennio escrivió de Homero que él muy muchas vezes mientra velava solía pensar y fablar.