92.1 Dicunt autem scriptores quidam hoc
tempore Prusiam gerentem bellum cum Eumene Pergami rege, qui socius et amicus erat
populi Romani, classi Hannibalem praefecisse. Hunc uero nouo commento Eumenem aggressum
ex nauali praelio uictoriam reportasse. 2 Nam priusquam pugnam inirentinierent r s , Hannibalem tradunt magnam serpentum copiam in uasa fictiliavictilia E r s coniecisse, deinde inito praelio, dum omnium animos oculosque occuparet certamen,
uasa in hostium naues inmisisse atque eo pacto implicatos hostes et re noua perterritos
in fugam [120v] uertisse. 3 Eius
autem sic gestae rei non uetustiores annales, sed Aemilius et Trogus meminerunt40Nepote, Hann. XI, 7; Justino, Hist. XXXII, 4; Frontino, Strat. IV,
7-11.. Itaque fides penes auctores sit. 4 Caeterum horum regum
contentionibus Romam perlatis, senatus T. Flaminium, cuius ob res in Graecia gestas
celebre nomen est, legatum in Asiam misit, ut (quantum coniectura assequi possum) cum
utroque rege de pace ageret.
92.1 Algunos scriptores dizen que en el
mesmo tiempo Prusia tenía guerra con Eumene, rey de Pérgamo, que era compañero y amigo
romano, y Prusia fizo capitán de su flota a Hanníbal, y que
acometió a Eumene, con nuevo engaño dondedondo pudo reportar victoria en la batalla naval. 2 Ca antes que començassen
la pelea, dizen que Hanníbal tenía metida en vasijas de tierra
grand quantidad de serpientes, y començada ya la batalla, quando todos tenían los ojos y
los ánimos occupados en pelear, lançó las vasijas dentro de los navíos de los enemigos y
con esto, rebueltos los enemigos y espantados a causa de la novedad, bolvieron fuyendo.
3 D’esta fazaña no fazen mentión los anales más antiguos, salvo Emilio y
Trogo. La fe d’ello consiste çerca de los auctores. 4 Denunciadas las
contiendas d’estos dos reyes en Roma, el senado embió por embaxador en Asia a Tito
Flaminio que por sus nobles fazañas en Grecia pudo [181r,a] alcanzar muy honrado nombre, para
que, segund puedo entender por conjectura, assentasse la paz entre los dos reyes.